πεντάδυμος

-η, -ο

1. αυτός που γεννήθηκε μαζί με τέσσερα άλλα παιδιά στην ίδια γέννα από την ίδια μητέρα

2. (το ουδ. πληθ. ως ουσ.) τα πεντάδυμα- πέντε αδέλφια που γεννήθηκαν σε μία γέννα από μία μάννα («τα πεντάδυμα τού Καναδά»).

[ΕΤΥΜΟΛ. < πεντα-* + -δυμος (< θ. τού δύ-ο + επίθημα -μος, βλ. λ. δίδυμος), πρβλ. τετρά-δυμος].